Start w pływaniu to dynamiczny i technicznie złożony element, który potrafi zadecydować o sukcesie w rywalizacji sportowej. W stylu klasycznym – popularnie nazywanym „żabką” – start różni się nieco od pozostałych konkurencji ze względu na unikalne przepisy FINA oraz specyfikę techniczną. W tym poradniku kompleksowo omówię, jak wygląda start do żabki, jakie obowiązują aktualne przepisy, z jakimi trudnościami mogą zmagać się zawodnicy oraz jakie ćwiczenia warto wprowadzać w procesie nauczania tego elementu.
1. Styl klasyczny – charakterystyka
Styl klasyczny to jeden z czterech głównych stylów pływackich. Cechuje się symetryczną pracą kończyn górnych i dolnych w płaszczyźnie poziomej, niskim położeniem głowy i tułowia oraz specyficzną koordynacją ruchów. Wyróżnia się:
- Ruchami ramion – wykonywanymi jednocześnie i symetrycznie pod wodą. Faza pociągnięcia, zakończona krótką fazą oddechu, kończy się całkowitym wyprostem ramion przed klatką piersiową.
- Ruchami nóg – tzw. kopnięciem żabkowym: szerokim, symetrycznym ruchem nóg w tył i na zewnątrz, zakończonym ich złączeniem.
- Koordynacją – kluczową cechą żabki jest ściśle określony rytm: ramiona – oddech – nogi – poślizg.
Styl klasyczny uchodzi za najtrudniejszy technicznie, ale też najbardziej naturalny dla początkujących, ze względu na dużą kontrolę nad oddechem i stabilność ciała w wodzie.
2. Start do stylu klasycznego – przepisy FINA 2025
Zgodnie z obowiązującymi przepisami FINA (aktualizacja na 2025 rok), start do stylu klasycznego (podobnie jak do motyla i kraula) odbywa się ze słupka startowego. Kluczowe punkty przepisów dotyczące tego startu to:
- Punkt początkowy: Zawodnik znajduje się na słupku startowym i przyjmuje pozycję gotowości po komendzie „na miejsca”.
- Sygnał startu: Po sygnale zawodnik skacze do wody, wykonując skok startowy.
- Pod wodą: Po wejściu do wody dozwolony jest jeden ruch ramion oraz jedno kopnięcie nóg przed wynurzeniem. W żabce to kopnięcie żabkowe – nie delfinowe jak w motylku!
- Wynurzenie: Zawodnik musi wynurzyć głowę na powierzchnię wody przed końcem 15. metra.
Bardzo ważne jest, aby odróżnić dozwolone ruchy pod wodą od tych z motylka. W żabce niedozwolone jest kopnięcie delfinowe – wyjątkiem jest jedno delfinowe kopnięcie po starcie, ale musi ono poprzedzać kopnięcie żabkowe. Takie doprecyzowanie pojawiło się w przepisach FINA kilka lat temu i zostało utrzymane w edycji na 2025 rok.
3. Technika skoku startowego do żabki
Skok startowy w stylu klasycznym powinien umożliwić pływakowi:
- uzyskanie maksymalnej prędkości ślizgu podwodnego,
- przyjęcie jak najbardziej opływowej pozycji po wejściu do wody,
- wykonanie skutecznego ruchu ramion i nóg zgodnie z przepisami.
Etapy techniki skoku startowego do żabki:
a) Ustawienie na słupku
Zawodnik staje na przedniej części stóp, palce ułożone tuż za krawędzią. Klatka piersiowa lekko pochylona, ręce mogą obejmować krawędź słupka lub znajdować się w pozycji gotowości (np. w przypadku nowszych modeli słupków z uchwytami startowymi).
b) Faza odbicia
Po sygnale startu zawodnik dynamicznie odbija się od słupka. Warto zwrócić uwagę na:
- mocną pracę nóg – wybicie powinno być maksymalnie dynamiczne,
- ustawienie głowy między ramionami – w przedłużeniu tułowia,
- ułożenie ramion w przód w celu przygotowania opływowej sylwetki.
c) Faza lotu
Ciało zawodnika powinno być maksymalnie wydłużone, z ramionami wyciągniętymi do przodu i nogami w pełnym wyproście. Trajektoria skoku powinna prowadzić lekko w dół – unikamy tzw. „zanurkowania”, które zabiera czas i energię.
d) Wejście do wody
Najpierw wchodzą dłonie, potem głowa, ramiona i reszta ciała – jak najwężej, bez rozchlapywania. Gładkie wejście pozwala na wydłużony ślizg.
e) Faza podwodna
Zawodnik wykonuje:
- ruch ramion do tyłu – symetryczny, jak w stylu klasycznym,
- jedno kopnięcie delfinowe (opcjonalne),
- jedno kopnięcie żabkowe – zakończone wynurzeniem głowy.
4. Problemy i błędy podczas skoku startowego
W pracy z dziećmi i młodzieżą bardzo często obserwuje się błędy związane ze startem do żabki. Oto najczęstsze:
a) Zbyt głębokie wejście do wody
Prowadzi do utraty prędkości i wydłuża czas wynurzenia. Często wynika z przesadnego pochylenia ciała lub słabego wybicia.
b) Nieprzepisowe ruchy pod wodą
Uczniowie mają tendencję do wykonywania dwóch kopnięć lub łączenia delfinowego i żabkowego w niewłaściwej kolejności. Trzeba to korygować od początku!
c) Zła koordynacja po starcie
Brak płynnego przejścia od ślizgu do ruchu ramion i nóg – zawodnik albo za wcześnie wynurza głowę, albo za długo zwleka z ruchem.
d) Brak opływowej sylwetki
Rozszerzanie nóg, zbyt szeroko ustawione ramiona podczas lotu czy wejścia do wody znacząco zwiększają opór.
e) Niepewność psychiczna
Skok z wysokości, lęk przed wejściem do wody twarzą w dół – to bariery, które należy stopniowo przełamywać.
5. Ćwiczenia do nauki skoku startowego w stylu klasycznym
Ćwiczenie 1: Skoki z krawędzi basenu
Zawodnik ćwiczy samo wejście do wody, koncentrując się na opływowej sylwetce. Początkowo bez odbicia – z przysiadu.
Ćwiczenie 2: Skok na poślizg
Skok ze słupka lub brzegu z ułożeniem ramion i głowy do przodu. Celem jest jak najdłuższy poślizg bez poruszania nogami.
Ćwiczenie 3: Skok + ruch ramion
Po wejściu do wody zawodnik wykonuje podwodny ruch ramion w stylu klasycznym – bez nóg. Trenuje koordynację i wyczucie momentu rozpoczęcia pracy.
Ćwiczenie 4: Start + pełna faza podwodna
Skok ze słupka, ślizg, jedno kopnięcie delfinowe, jedno kopnięcie żabkowe, wynurzenie. Trener może stać przy 15. metrze i kontrolować poprawność przepisową.
Ćwiczenie 5: Skok do obręczy lub przez makaron
Pomaga w utrzymaniu właściwej trajektorii lotu – zawodnik musi „wcelować” w konkretny punkt w wodzie.
Start w stylu klasycznym to element, który wymaga zarówno precyzji technicznej, jak i zrozumienia przepisów. U młodych pływaków należy kłaść nacisk na naukę poprawnej trajektorii skoku, opływowej sylwetki oraz właściwej kolejności ruchów pod wodą. Regularny trening, stopniowanie trudności oraz eliminowanie błędów już na etapie nauki zapewnią skuteczność i zgodność z przepisami w warunkach startowych.
Jeśli jesteś rodzicem młodego pływaka – pamiętaj, że dobry start to nie tylko szybkość, ale przede wszystkim technika, której uczymy krok po kroku.
Więcej informacji dotyczących skoku startowego w żabie na blogu instruktora Emila Siedlarz z Chełmca;
https://www.emilsiedlarz.pl/styl-klasyczny-zabka/skok-startowy-w-stylu-klasycznym-zaba-technika-przepisy-i-najczestsze-bledy/
Aktywność na lata – pływanie
Nauka pływania to nie tylko sport – to wychowanie przez ruch, wodę i emocje.
W naszej szkole dbamy o to, aby każde dziecko czuło się zauważone, wspierane i miało przestrzeń do rozwoju – bez presji i pośpiechu.
Dzięki sprawdzonemu programowi, doświadczonym instruktorom i przyjaznej atmosferze, dziecko nie tylko nauczy się pływać, ale też… pokocha wodę.
❓ FAQ – Najczęściej zadawane pytania przez rodziców
1️⃣ Ile lekcji potrzeba, by dziecko zaczęło pływać?
📌 Zwykle pierwsze efekty pojawiają się po 6–8 lekcjach.
Pełna samodzielność – między 3. a 6. miesiącem zajęć.
2️⃣ Czy 4-latek może uczyć się pływać?
Tak! Zajęcia adaptacyjne prowadzone są w formie zabawy, z dużym wsparciem emocjonalnym.
3️⃣ Jak przygotować dziecko do pierwszych zajęć?
✔ Zabawy w wannie, rozmowa, pokazanie stroju i sprzętu
✔ Unikaj stwierdzeń „nie bój się” – lepiej: „spróbujemy razem!”
4️⃣ Co jeśli dziecko boi się wody?
Dajemy dziecku czas, przestrzeń i empatię. Lęk zwykle mija po kilku zajęciach.
5️⃣ Dziecko nie robi postępów – co robić?
Każde dziecko ma własne tempo. Warto rozmawiać z instruktorem – znajdziemy wspólne rozwiązanie.
📍 SZKOŁA PŁYWANIA – Chełmiec / Nowy Sącz
Adres:
Instruktor Emil Siedlarz
ul. Barbackiego 15
33-300 Nowy Sącz
📞 Telefon: 887 733 552
📘 Facebook: facebook.com/szkola.plywania.nowysacz.chelmiec
🕐 Godziny pracy:
Poniedziałek – Niedziela: 6:00 – 22:00
Dodaj komentarz